Die Geschichte der plattdeutschen Sprache - auf Plattdeutsch

Wi laad't Se in, up Hooch un up Platt, dat Se sik hier maal ümkieken doot un so amenn 'n beten wat mehr över dat Plattdüütsche to weten kriegt - wat dat daar so mit up sik hett.

Gifft 'n Barg Lüüd, de snackt plattdüütsch. Un nich bloots hier, nee, allerwegens in 'n düütschen Noorden, is uns Platt (noch) heel lebennig. Veel Lüüd snackt platt, Dag för Dag, un denkt sik daar nix wieder bi.

Man: Wat weet wi denn, wo oolt disse Spraak is, de maal sowat as 'n Weltspraak weer för Hannel un Kultuur up dat Flach rund üm Oost- un Noordsee - dunntomalen, as de Welt noch wat lütter weer. Un wat weet wi vun de plattdüütsche Literatuur, de in verleden Tieden un de vun hüüt un dissen Dag? Un wo liggt dat an, dat de een disse Spraak so minnachtig ankieken deit un de anner nich? Un wo kümmt dat vun, dat se jüst "Plattdüütsch" or "Nedderdüütsch" heten deit?

Woveel Lüüd sünd dat, de plattdüütsch snacken or verstahn köönt - un woso sünd dat nich mehr? Un: Wat gifft dat an Platt för't Bökerschapp un in de Bläder, wat kann 'n in 't Radio hören, in 't Feernsehn sehn or up Schallplatten un so an plattdüütsche Saken finnen? So as bi'n lütten Levensloop, so wüllt wi wiesen: Wo un wat weer di dat mit.