In’n Blohms Park in Hoorn is schaten worrn. Twee Keerls sünd dor güstern Avend swoor wat bi to Schaden kamen. So as dat utsüht, hebbt dor woll vörher twee Gruppen Mannslüüd dull wat mit’nanner streden hatt. Un achteran is denn schaten worrn. As de Schandarms dor henkamen sünd, harrn se de beiden versehrten Lüüd funnen. Un beide sünd se na’t Krankenhuus henbröcht worrn. Na de Däders warrt noch na söcht. Bet wiet in’n Avend rin, hebbt se dor noch na Sporen keken un egens dorför in’n Park goors en Lichtpahl opstellt hatt.

Dieser Artikel wurde ausgedruckt unter der Adresse: https://www.ndr.de/kultur/norddeutsche_sprache/plattdeutsch/-,norichten57734.html