Kolumne: Hör mal 'n beten to "Dat Gras op de anner Siet"
Matthias Stührwoldt spürt einer Redewendung nach und illustriert sie mit eigenen Erfahrungen.
"Dat Gras op de anner Siet
Fraag de Kööh, de weet dat: Dat Gras op de anner Siet vun Draht schmeckt ümmer beter.
Ik entsinn mi, dat is villich dörtig Johren her, dor heff ik mol merden in de Nacht een Tramper mitnohmen. He höös Jens un keem ut Dänemark. He stünn an de Avfohrt vun de Autobahn un wull nah Lübeck, sik een Segelboot ankieken. Avgesehn vun een Schlopsack un twee Kääsbrote harr he nix dorbi. Wi kemen int Schnacken, un ik heff em anboten, bi uns to schlopen. Wat he annohmen hett. So seten wi noch een beten tosamen, hebbt een poor Beer drunken un sünd Frünnen worrn.
Annern Morgen heff ik em mien Adress geven. He wull mi een Kort schrieven, vun ünnerwegens. As he vun Hof güng, heff ik em mit een beten Fernweh int Hart achteran keken. He weer so frie, so frie, un ik harr mien Familie, mien Hof, mien Kööh. Dat Gegendeel vun frie.
Dat, wat de annern hebbt, sütt tomeist noch beter ut
Een poor Wochen later kreeg ik een Postkort vun ehm, ut Danzig. Dat Boot weer nix, sä he, aver he harr Lüüd dropen, mit de he nah Polen segelt is. Mi geiht dat goot, schreev he, mit den Wind üm de Nees. Un ik seet dor int Hus an Kökendisch un denk mi nah em hin, in de wiete Welt.
Ik heff noch öfter Korten vun em kregen, vun överall un nirgens. Antern kunn ik nich; ik harr keen Adress vun em. De letzte Kort, de bi mi ankeem, weer anners. Ik heff dat so satt, ümmer ünnerwegens to ween, schreev he. Ik weet nich, wo ik hin gehör. Du hest dat goot, mit dien Familie, dien Hof un dien Kööh. Du hest Wöddeln, du hest dien Platz, un mi weiht de Wind ümmer wech, un ik krieg nix tofaten, ik krieg nirgens Holfast.
Sieh, so is dat. De, de frie is, will Wöddeln, un de, de Wöddeln hett, will frie ween. Fraag de Kööh, de weet dat: Dat Gras op de anner Siet vun Draht schmeckt ümmer beter.
Zum Podcast-Angebot der plattdeutschen Sendereihe "Hör mal 'n beten to"
Die plattdeutsche Morgenplauderei "Hör mal 'n beten to" gehört seit mehr als 60 Jahren zum Alltag in Norddeutschland. Hier werden die Wunderlichkeiten des Alltags betrachtet. So klingt es, wenn wir Norddeutschen uns selbst auf die Schippe nehmen - liebevoll bis spöttisch, selten mit dem Finger in schmerzenden Wunden, aber immer an Stellen, an denen wir kitzelig sind. Im Radio: werktags um 10.40 Uhr auf NDR 1 Welle Nord, um 11.50 Uhr auf NDR 1 Niedersachsen und um 13.20 Uhr auf NDR 90,3.
Schlagwörter zu diesem Artikel
Plattdeutsch
